Analiza różnic indywidualnych.

Zawarte w artykule wnioski pochodzą z badań realizowanych poza Polską. Stanowią uogólnienie dotyczące większości. Jeśli zatem jesteś kobietą, która aktywnie realizuje się zawodowo i pnie się po szczeblach kariery, możesz uznać niektóre sformułowania za archaiczne lub pozbawione związku z Twoją rzeczywistością. Na przykład, życie w korporacyjnym zgiełku nie stwarza zbyt wielu okazji do pielęgnowania kobiecych przyjaźni, które według autorów badań są czułe i raczej intymne – opierają się na wymianie emocji i poczucia bliskości. Jeśli natomiast jesteś domatorką pielęgnującą domowe ognisko, możesz nie zgodzić się ze stwierdzeniem, że przyzwolenie na zamianę ról, kobiet i mężczyzn, jest aktualnie ważną wartością społeczną. Prawda jak zwykle leży pośrodku.

Zapraszam do lektury.

Czytając artykuł dowiesz się:

• Jakie są główne uwarunkowania społeczne i kulturowe różnic pomiędzy płciami?
• Czy kobiety są bardziej uczuciowe od mężczyzn?
• Czy kobiety i mężczyźni myślą inaczej?
• Czym różni się autoprezentacja kobiet i mężczyzn?
• Jak różni się samokontrola zachowania kobiet i mężczyzn?
• Która płeć wyraża większy publiczny konformizm?
• Jakie są różnice w przyjaźniach kobiet i mężczyzn?
• Jak tworzą związki romantyczne kobiety a jak mężczyźni?
• Jaki jest wpływ testosteronu na mężczyzn?
• Kiedy kobiety są lepszymi przywódcami?

Inspiracje:

• Eliot Aronson  – “Człowiek istota społeczna”, PWN
• Geert Hofstede , Gert Jan Hofstede – “Kultury i organizacje”, PWE
• Kenrick, Neuberg, Cialdini – “Psychologia społeczna – Rozwiązane tajemnice”, GWP
• Anne Moir, David Jessel – “Płeć mózgu”, PIW

=

Podstawowe różnice pomiędzy kobietami i mężczyznami są widoczne gołym okiem. Przez tysiąclecia rozwoju gatunku, żyliśmy w społecznościach, których przeżycie opierało się na polowaniu i zbieractwie. Silniejsi, wytrzymalsi i poszukujący wrażeń mężczyźni, zajmowali się trudnym i nieprzewidywalnym zabijaniem.

Natomiast odporne na ból i niewygody kobiety pozostawały w pobliżu domu. Zbierały ziarna, owoce i inne płody wyrastające z ziemi. Podział ten utrwalił się, bowiem wtedy był naturalny i uzasadniony. Opiekuńcze matki pozostawały w domach i mogły zajmować się dziećmi, wymagającymi troski i szczególnej opieki przez kilka lat. Natomiast mężczyźni ginęli młodo. Dopiero ostatnie 200 lat to okres wyjątkowych zmian. Postęp cywilizacyjny, ekonomiczny i kulturowy, stwarzał dogodne warunki dla rozwoju myśli i koncepcji społecznych – także w obszarze wszechstronnych porównań płci. Społeczeństwa industrialne gwałtownie poszukują podobieństw pomiędzy kobietami i mężczyznami.

W tym samym czasie, odbywał się wielki postęp w dziedzinie nauki. Wyniki coraz liczniejszych badań potwierdzały, ewolucyjnie uwarunkowane różnice w budowie ciała, mózgu, odmiennej gospodarce hormonalnej oraz psychice kobiet i mężczyzn.

To właśnie te różnice powodują, że jesteśmy dla siebie tak atrakcyjni. Współczesna nauka wykazująca obiektywne różnice płci, wskazuje zarazem szczególne predyspozycje kobiet do adaptacji, rozwoju i odnoszenia społecznych sukcesów.

Dzięki zaawansowanym procesom rozwoju współżycia społecznego, miliony mężczyzn na całym świecie uzyskują każdego dnia, unikalne możliwości pogłębionego angażowania się, w sfery życia zarezerwowane przez stulecia wyłącznie dla kobiet.

Możliwość zamiany ról to niezwykłe osiągnięcie społeczne. Ma ono szczególną wartość gdy jest realizowane w sposób naturalny, wynikający z indywidualnych preferencji i wewnętrznej potrzeby serca. Zarówno kobiet i mężczyzn.

Skąd się biorą konflikty, skoro jest tak dobrze?

Już na samym początku, na etapie wabienia płci przeciwnej, zaangażowanie kobiet i mężczyzn jest inne. Mężczyzna prostolinijnie zmierza do celu. Emocjonalna kobieta, choć często też tego pragnie – w swojej naturze jest bardziej ostrożna. Dlaczego? Ponieważ kobiety ryzykują więcej, angażując się w przelotne flirty i związki. To dlatego, po wspaniałym wspólnym wieczorze, nie zapraszają właśnie poznanych mężczyzn do domu.

Kobiety wyrażają oraz doświadczają uczuć bardziej intensywnie, częściej okazują uczucia pozytywne i myślą inaczej – mężczyzna ma większe zdolności przestrzenne a kobieta werbalne i percepcyjne. Różnimy się także tematami oraz ekspresją rozmów.

W fazie zalotów, mężczyźni stosują bezpośrednie strategie auto-prezentacyjne by zwabić partnerkę. Po prostu demonstrują swój status. Kobiety odwrotnie – żeby uniknąć niechęci, także innych kobiet, muszą łagodzić swoje ambicje. Są bardziej uzależnione od pozytywnej opinii innych. Dlatego łatwiej ulegają wpływowi autorytetów i łatwiej przejawiają konformizm. Lubią przyłączyć się do głównego nurtu. Natomiast mężczyźni, natychmiast wyrażają swoją krytyczną opinię. Chcą mieć poczucie wpływu, przewagi i niezależności.

Ciekawą różnicę można zauważyć w przyjaźniach kobiet i mężczyzn. Przyjaźnie kobiece są bardziej intymne i czułe. Opierają się na wymianie emocji i poczucia bliskości. Męskie przyjaźnie, a w zasadzie kontakty, bywają częstokroć instrumentalne i hierarchiczne. Mają służyć interesom, uzgadnianiu stanowisk. Nawet prawdziwa męska przyjaźń bywa raczej szorstka.

Niestety związki romantyczne są raczej domeną kobiet. Mężczyznom “tylko jedno w głowie” i w świetle badań, są gotowi na seks nawet z nieatrakcyjną intelektualnie kobietą. Kobiety w tym zakresie są znacznie bardziej odmienne – płeć inwestująca całą siebie w potomstwo jest bardziej wybredna. Podobnie jest z wyborem kandydatów na ojców – młode kobiety mają motywację do poszukiwania mężczyzn dominujących społecznie. Takich, u których perspektywa zdobycia wysokiej pozycji wyzwala nawet agresję. Jednak wraz z upływem czasu, kiedy osiągną swoje wcześniejsze priorytety, zmieniają kryteria w stronę czułości. Dlatego drugie związki, często bywają głębsze i bardziej spokojne.

Pozostaje jeszcze nierozstrzygnięta kwestia przywództwa, agresji i władzy. Ambicja, agresja i molestowanie to niezbyt chlubna domena mężczyzn. Oczywiście zdarza się, że kobieta, która posiada władzę wykorzystuje ją przeciwko innym. Jednak jest tak bardzo rzadko. Natomiast łatwo można wskazać przypadki, kiedy kobiety są o wiele lepszymi przywódcami – dzieje się tak, gdy sprawa dotyczy wrażliwości na ludzkie uczucia, potrzeby.

Jaki wpływ ma kultura społeczna?

Płeć kulturowa, czyli kulturowe zróżnicowanie pomiędzy płciami, wpływa na aktywność społeczną kobiet i mężczyzn. Konsekwencją płci kulturowej może być gorsze położenie kobiet lub mężczyzn w wybranym obszarze życia.

Rodzą się specyficzne problemy dla jednej i dla drugiej płci. Płeć kulturową tworzą role i cechy, które są narzucone przez normy oraz tradycję. Równość szans w kontekście równości płci, to stan, w którym kobietom i mężczyznom przypisuje się taką samą wartość społeczną, równe prawa i równe obowiązki. Przedstawiciele obu płci mają taki sam dostęp do wszelkich zasobów np.: środków finansowych, zatrudnienia, szans rozwoju zawodowego i osobistego.

Istnieje możliwość wyboru przez każdego człowieka drogi życiowej. Bez żadnych ograniczeń, przejawiających się w stereotypowym postrzeganiu płci, przypisywaniu im określonych ról społecznych oraz funkcjonujących i powiązanych z tą perspektywą uprzedzeń.

Kobiecość wyraża się troską o innych, czułością i koncentracją na relacjach. W codziennym życiu ważni są ludzie i ciepłe relacje z nimi. Podejmowanie decyzji cechuje zachowawczość, nacisk na równość, solidarność i jakość współżycia. Szczególnie atrakcyjne dla kobiet są cele społeczne. W domu, tata i mama mają do czynienia zarówno z faktami, jak i z emocjami.

Męski świat koncentruje się wokół sukcesu materialnego i postępu. Szczególnie ważne są pieniądze i rzeczy materialne. W działaniu, mężczyzn cechuje ambicja i twardość. Atrakcyjne zadania dla mężczyzn, wymagają rywalizacji, solidarności oraz wysokiej jakości. W domu rodzinnym tata ma do czynienia z faktami – a mama z emocjami.

Jednak największą różnicą pomiędzy kobietami i mężczyznami jest naturalna, wrodzona agresywność mężczyzn. Pomimo społecznie uzasadnionych prób tłumienia agresji za pomocą kolejnych norm i ograniczeń, chłopcy i mężczyźni na całym świecie znajdują jej ujście w militarnych zabawach, sporcie czy rywalizacji zawodowej.

I tak już zapewne pozostanie. Odwieczny konflikt płci, będzie się toczył nadal  – prawdopodobnie nierozstrzygnięty.

A jaka jest Twoja opinia? Co sądzisz o blaskach i cieniach kobiecości?